[գոյական]
1. Փութկոտ լինելը, փութկոտի հատկությունը:
2. Փութկոտ վերաբերմունք՝ արարք՝ վարքագիծ:

գ. Շուտափութություն, հապճեպություն, արտորանք, աճապարանք, վռազկոտություն, վաղվաղկոտություն (Բզվդ.): || Անհամբերություն: || Փութաշարժություն, արագաշարժություն:

թյան Торопливость, поспешность.