[ներգործական բայ]
1. Բացելով գցել սփռել: Գորգը՝ սփռոցը փռել:
2. Տարածել, բացել դեպի տարբեր կողմեր: Թևերը փռել:
3. Հնձած խոտը՝ քաղած պտուղները ևն բարակ շերտով տարածել որևէ մակերևույթի վրա (չորանալու համար): Ցորենը՝ ալյուրը՝ առվույտը փռել:
4. Լվացքի շորերը՝ անկողինը ևն տարածել բաց օդում՝ չորանալու կամ օդափոխվելու համար:
5. (փոխաբերական) Գետին գցելով ամբողջ հասակով պառկեցնել:
6. (փոխաբերական) Սպանել, դիակը փռել: Նա չէր էլ հիշում, թե այդ օրը քանի ֆաշիստ փռեց:
7. Մեծ քանակությամբ լցնել: Էլ թանկ ուտելիք, էլ ազնիվ մրգեր բերում են փռում (Հ. Թումանյան):
8. (փոխաբերական) Արձակելով թողնել, որ ցրվեն, բաց թողնել: Սարի լանջով մեկ փռում էր ոչխարի հոտը, մեջքը մի քարի դեմ անում, շվի էր նվագում (Վ. Անանյան):
9. Արձակելով սփռել՝ ցրել, թափել (մազերի՝ գիսակների ևն մասին):
10. (փոխաբերական) Տոգորել, տարածել, սփռել: Վարդերն էին իրենց բուրմունքը փռել պարտեզում:
11. (փոխաբերական) Իջնել, բռնել, պատել: Գիշերը փռեց խավարը երկրի վրա:
12. (փոխաբերական) Որևէ բան մանրամասնորեն պատել՝ բացել ուրիշների առջև: Ինչու՞ է նա ընտանեկան գաղտնիքները փռում Կարինեի առաջ, ինչու՞ (Բ. Վերդյան):

նբ. 1. Սփռել, տարածել, պարզել. փռոտել (շատ ու հաճախակի), կախել (պարանի վրա), ծածկել, տախ տապ արել, տապաստել (գետին), ցուցադրել (պարզած վիճակում), մետակել, շաղ տալ: 2. Տապալեւ, գեւտնել, զգետնել, գետին գլորել, գետին գցել, գետնով տալ:

եցի 1. Стелить, стлать, расстилать, разостлать, устилать, устлать, постилать, постлать. 2. Развешивать, развешать. 3. Раскидывать, раскинуть, простирать, простереть (книжн.), распростирать, распростереть (книжн.). 4. Распластывать, распластать.