[չեզոք բայ]
Քթի նյարդերի հանկարծական գրգռվելու հետևանքով ակամայից օդ արտաշնչել քթով ու բերանով` յուրահատուկ սուր ու ընդհատուն ձայնով և քթի լորձունքը դուրս թափելով:

չբ. Փռեչալ, փռնչել, փնչել, փռնգալ, վանգտալ, փշտալ, պռչել (հզվդ.):

ացի Чихать, чихнуть.