փտվածքի, [գոյական]
1. Փտած տեղ որևէ բանի վրա՝ մեջ:
2. Փտելուց գոյացած զանգված՝ նյութ:
3. Փտության չափը՝ ծավալը՝ աստիճանը:

ի Гниль, тлен, тлень.