քահանայի, [գոյական]
Քրիստոնեական եկեղեցու պաշտոնյա, որն իրավունք ունի եկեղեցական բոլոր կարգերը կատարելու, բացի ձեռնադրությունից, տերտեր:

գ. (կրոն.) է. Տերտեր, երեց, տեր հայր, հայր սուրբ, (հնց.) արթազանիչ, վակասակիր, վակասավոր, (բրբ.) տեր պապ, աղեր; Պա ռոքս (ծխատեր): || Տաներեց (տան): Չքաշանա, չերեց, տեր-ա, դերա (անարժան): 2. Պաստոր (բողոքական եկեղեցու): Կանոնիկոս, պատեր (կաթոլիկ): Ղաշա (ասորի): 3. Քարմ, մոգ, ձոնիչ Հեթանոսական):

յի (կրոն.) Священник, иерей, поп. ◊ Ծխատեր քահանա приходский священник. Դրսից քահանա, ներսից սատանա на языке медок, а на сердце ледок; речами тих, да сердцем лих; волк в овечьей шкуре.