քամիչի,
1. [գոյական, ածական] Հեղուկ քամելու զանազան կարգի հարմարանքների ընդհանուր անվանումը:
2. [ածական] Քամելու ծառայող:
3. Քամելու հատկություն ունեցող:

գ. Քամոց, պարզուտ, քափկիր (փրփուրի), պարզոն, զտոց (ջրի), մոխրալաթ (լվացքի), թղթաձագար (դեղագործի), քթոցանի (ձեթի), մզանոց (հզվդ.) է մածնաքամ (մածանի), (բրբ.) թանխոռք, պարզոն (մածուն և թան քամելու):

ի 1. Цедилка. 2. Сито, ситечко. 3. Фильтр.