քոթուկի, [գոյական] (գավառական)
1. Կոճղ:
2. (փոխաբերական) Տան՝ գերդաստանի հենարան՝ հիմք (սովորաբար՝ ընտանիքի ծեր ավագի մասին):

տես Կոճղ:

ի Пень. ◊ Հին քոթուկ кряжистый старик. Կաղնու քոթուկ, Ձիթենու քոթուկ силач. Տան քոթուկ опора семьи.