քրոջ, [գոյական]
1. Աղջիկը (կամ աղջիկներից յուրաքանչյուրը) իր ծնողների մյուս երեխաների համար:
2. Բժշկական անձնակազմին պատկանող կին (աղջիկ)՝ բժշկական հիմնարկներում:
3. (փոխաբերական) Ընդհանուր շահերով՝ ձգտումներով՝ գործունեությամբ ևն միավորված կանանցից յուրաքանչյուրը մյուսների նկատմամբ: Հայոց դրոշի տակ միավորված քույրերը իրենց կրած չարչարանքներով հետ չէին մնում տղամարդկանցից:
4. (փոխաբերական) Մեկին հարազատ՝ հոգեպես մերձավոր՝ սիրելի կին՝ աղջիկ: Դու միշտ նո՛ր ես, ու հզո՛ր ես, ու բոսո՛ր ես, քա՜ղցր քույր (Ե. Չարենց):
5. (փոխաբերական) Որևէ բանի շատ մերձավոր՝ մոտ՝ անբաժան բան: Հույսը՝ վշտերի քույրն հավատարիմ (Ա. Պուշկին):
6. (փոխաբերական) Մտերմական հարգական բառ, որով դիմում են ծանոթ կնոջը: Մարդկանց խոսքերին դու մի՛ հավատա, քույր Շուշանիկ (Ս. Զորյան):
7. Կուսանաց վանքի կույս՝ միանձնուհի:

գ. 1. Քույրիկ, քիքիր (բրբ.): Ողջումաքիր (բրբ-) (խորթ): 2 (բժշկ-) Բուժքույր, (հնց.) գթության քույր, ողորմած քույր:

քրոջ Сестра. ◊ Բժշկական քույր медицинская сестра. Գթության քույր сестра милосердия.