քրտինքի,[գոյական]
1. Հատուկ ենթամաշկային գեղձերից արտազատվող թափանցիկ հեղուկ, որ մաշկի ծակոտիներից դուրս է գալիս մանր կաթիների ձևով:
2. Քրտնելը:
3. (փոխաբերական) Ապակիների և նման առարկաների վրա գոլորշուց գոյացած հեղուկի բարակ շերտ:
4. (փոխաբերական) Գետնից՝ լեռից ևն բարձրացող գոլորշի:
5. (փոխաբերական) Ծանր՝ տքնաջան աշխատանք: Սեփական քրտինքով վաստակել իր հացը:
6. (փոխաբերական) Քրտինքի՝ աշխատանքի արդյունքը, աշխատանքով ձեռք բերած վաստակ: Եվ այդ չարը... ավարում Էր բեռ-բեռ քրտինք, արյուն հեղում առու-առու (Վ. Դավթյան):

գ. (հնց.) Քիրտն, քրտվանք, քրտունք;

ի կամ քրտնքի Пот. ◊ Քրտինք թափել проливать пот. Քրտինք ծծել, Քրտինք ուտել выжимать, выгонять пот. Քրտինքը կոխել кидать, бросать, ударять и т. п. в пот. Քրտինք կտրել обливаться потом. Քրտինքը վրա է տալիս прошибло потом. Քրտինքի մեջ լողալ կամ Քրտինքի մեջ կորչել обливаться потом. Արյուն քրտինք кровь и пот. Արյուն քրտինք թափել՝ մտնել проливать пот. Դառը քրտինք кровь и пот. Հալալ քրտինք, ճակատի քրտինք праведный труд. Մեկի քրտինքն ուտել выжимать, выгонять пот. Սառը քրտինք холодный пот.