1)

[ածական]
1. Գիտակցությունից դուրս և նրանից անկախ գոյություն ունեցող: 0բյեկտիվ իրականություն:
2. Անկողմնակալ, անաչառ: Օբյեկտիվ քննադատ՝ ղեկավար:
3. Անաչառության՝ անկանխակալ մոտեցման վրա հիմնված: 0բյեկտիվ որոշում:

2)

օբյեկտիվի, [գոյական]
Օպտիկական սարքի մեկ կամ մի քանի ոսպնյակից բաղկացած այն մասը, որ դարձած է դեպի դիտարկվող կամ լուսանկարվող առարկան:

1) գ. (տեխ.) Առարկայատնս (6հՎԴ-) (ապակի):

2) ա. 1. Իրական, առարկայական; 2. Տես Անաչառ, Անկողմնակալ:

սուբյեկտիվ

1. ա. Объективный, беспристрастный. 2. գ. Объектив.