[գոյական] (բուսաբանություն)
Բույսերի արմատների ու ցողունների՝ ճյուղերի ևն ծռվելը դեպի այն կողմը, որտեղից ստացվում է օդի հոսանքը (թթվածինը, ածխաթթուն ևն), աերոտրոպիզմ: