օժտել - բացատրություն

[ներգործական բայ]
1. Պարգևել, շնորհել, տալ (ձիրքի՝ ընդունակության ևն մասին):
2. Իբրև նպաստավոր հանգամանք կցել՝ տրամադրել: Հեղինակը օժտել Է իր աշխատությունը տեղեկատու ցանկերով:
3. Վերագրել, հատկացնել: Հին հույնը մարդկային շատ հատկանիշներով է օժտել իր աստվածներին (Հ. Սուրխաթյան):

օժտել - հոմանիշներ

նբ. Պարգևել, .շնորհել, ընծայել, տալ, պռուգել (հնց.):

օժտել - հականիշներ

հականիշներ չեն գտնվել

օժտել - ռուսերեն թարգմանություն

եցի Одарять, одаривать, одарить, наделять, наделить.

օժտել - անգլերեն թարգմանություն

endow,vest,endow with,gift

օժտել - դարձվածքներ

դարձվածքներ չեն գտնվել