[ածական]
1. Տվյալ վայրի՝ տեղի (հիմնարկության, գործարանի ևն) ապրող կամ աշխատող չհանդիսացող, տվյալ կոլեկտիվի՝ հանրության կազմին չպատկանող: Օտար մարդիկ՝ հյուրեր: Ստուգողներդ հիմնարկի՞ց են, թե՞ օտար:
2. Տվյալ հանրության սովորություններին՝ վարքուբարքին՝ օրենքներին ևն չհամապատասխանող: Մենք թողեցինք մեբ նախնականը, մեր ազգայինը և սկսեցինք օտարինը սիրել (Րաֆֆի):
3. Տվյալ լեզվին՝ մշակույթին ևն չպատկանող, օտարամուտ, փոխառյալ, Օտար բառեր՝ ոճ:
4. Ուրիշ ժողովուրդների պատկանող՝ հատուկ՝ վերաբերող: Օտար լեզուներ՝ գրականություն:
5. Ոչ հայրենի: Օտար երկիր՝ աշխարհ:
6. Ուրիշի, ոչ իրեն պատկանող, որ իրենը չէ: Օտար հայացք՝ ակնարկ՝ ձայն:
7. Ոչ հարազատ, ոչ ազգակից՝ արյունակից, ոչ յուրային: Բանիմաց հայրը ինքն է խրատում որդուն և ոչ թե կանչում օտարին (Ս. Զորյան):
8. Ոչ հարազատ, խորթացած, հարազատ՝ մտերիմ բարեկամ լինելուց դադարած: Այս ընտանիքի մեջ ես օտար եմ (Շիրվանզադե): Դու՛, Սերուժան, այժմ այդ տան համար խորթ ես և օտար (Րաֆֆի):
9. Կողմնակի, ուրիշ, այլ: Նայիր, որ մեր շուրջը օտար մարդիկ չլինեն (Րաֆֆի):
10. Ոչ Հարազատ, ոչ մտերիմ, ոչ սրտակից: Եթե բախտն ու վայելքները քեզ ժպտան, օտար մարդիկ քեզ սիրաբար ողջույն տան (Վ. Տերյան):
11. Մեկի՝ մի բանի հետ հարաբերություն՝ մերձավորություն չունեցող: Մենք էլ քո դուռն ու դրացին ենք, օտար չենք (Ավ. Իսահակյան):
12. Անմասն, անհաղորդ: Լոկ մարդն Է օտար գեղեցկին (Ա. Վշտունի):
13. Անգետ, անծանոթ, անտեղյակ, անգիտակից: Չի հասկանա ձեր հոգին և՛ ծույլ, և՛ օտար, տաճար է մեր Երկիրը սուրբ և ամեն քար (Տերյան):
14. Մաս՝ մասնակցություն չունեցող, զերծ: Այդ անբիծ հոգին օտար (է) աշխարհի տգեղ ախտերին (Հ. Հովհաննիսւան):
15. Անծանոթ, անհայտ, անորոշ: Օտար, ամայի ճամփեքի վրա իմ քարավանը մեղմ կղողանջե (Ավ. Իսահակյան):
16. Օտարական, պանդուխտ, ղարիբ: Էդ մարթը[ճիշտը՝ մարդը] վերցնում է, խեղճ ու անտեր օտար տղին, բերում իրա տունը (Ավանդապատում):
17. Մեկին՝ մի բանի ոչ հատուկ, խորթ: Նրան օտար Էին մեծամտությանն ու ինքնահավանությունը:
18. Տվյալ զանգվածին՝ մարմնին չպատկանող, նրա կազմության՝ բաղադրության՝ օրգանիզմի ևն մասը չկազմող: Սերմացուն պետք է զերծ պահել օտար նյութերի խառնուրդից (դասագիրք):
19. Կապ՝ առնչություն՝ վերաբերություն չունեցող (տվյալ խնդրի՝ հարցի՝ նյութի ևն հետ): Դուք օտար նյութի մասին եք խոսում, բուն հարցին դարձեք (Ստ. Մալխասյանց):

ա. 1. Անհարազատ, խորթ, անծանոթ: || Անսովոր, օտարոտի, տարասեռ: || Ուրիշ: Անընտել, անընտանի; 2. Տարաշխարհիկ (բույս, կենդանի): 3. Օտարամուտ, փոխառյալ, եկամուտ (բառ), (հնց.) ներքսածական, ներքսածողական: 4. Նորամուտ (սովորություն, տարազ, գաղափար): 5. Օտարազգի, այլազգի, այլացեղ, այլատոհմիկ, խուժ (հնց.); Օտարածին, օտարածնունդ: 6. Տես Օտարաբան- 1 նշան.:

հարազատ, հայրենի, բնիկ, տեղացի

1. ա. Чужой. 2. ա. Иностранный, иноземный (устар. и высок.,), чужестранный, чужеземный (устар.). 3. ա. Посторонний. 4. ա. Чуждый. 5. գ. Иностранец, чужестранец, чужеземец (устар-,). 6. գ. Чужак, чужой, посторонний.