[ածական]
1. Օտար տեղից բերված՝ մտցված՝ մուծված, տվյալ բանի բնական՝ սեփական մասը՝ տարրը չկազմող: Բնագրի մեջ զգալի քանակով օտարամուտ հավելումներ կան:
2. Օտարից վերցված, օտարներից՝ այլ ազգերից՝ ժողովուրդներից վերցված՝ ընդօրինակված: 0տարամուտ տարազ՝ սովորություն:
3. Այլ լեզուներից վերցված, փոխառյալ:

ա. Օտար, եկամուտ, վերջամուտ, ձորամուտ, օտարապատվաստ (հզվդ.):

ա. Пришлый. Օտարամուտ տարր пришлый элемент.