1)

[ածական] (հազվադեպ)
Օտարածին:

2)

օտարասերի, օտարասերներ, [գոյական, ածական]
1. Օտարին և օտարինը սիրող, օտարների նկատմամբ սեր՝ հարգանք ցուցաբերող:
2. Սեփականը՝ մայրենին՝ ազգայինը արհամարհելով՝ օտարինը սիրող:
3. Նույնն է՝ Օտարասիրական:

ա. 1. Հյուրասեր, ասպնջական; 2. Օտարապաշտ, ծ տարա մոլ: 3. Տե ս Օտարածին:

1. ա. Страннолюбивый. 2. գ. Страннолюбец.