[ածական]
1. Օրենքին համապատասխանող, օրենքի համաձայն, օրենքի վրա հիմնված: 0րինական արարք՝ լուծում:
2. Օրենքով սահմանված կարգը՝ ձևակերպումները՝ հաստատումը կատարված, օրենքով սահմանված ձևով տեղի ունեցած: 0րինական ամուսնություն՝ գրանցում՝ ձևակերպում:
3. Արդարացի, իրավացի: Օրինական պահանջ:
4. Տեղին, իրավացի, հիմնավոր: 0րինական հպարտություն՝ պարծանք:
5. Ազնիվ, ստոր արարքների՝ վերաբերմունքի՝ վարվելակերպի անընդունակ, կարգին, խելքը գլխին: Օրինական մարդ՝ աշխատող:

ա. Լ Օրինավոր, օրինապատշաճ, կանոնական. վավերական է թղթերի 1: Հարազատ խրդիյ, 2. Լեգալ, օրինակս):

անօրինական, ապօրինի, հակաօրինական

ա. 1. Законный, соответствующий закону, основанный на законе. 2. Обоснованный, справедливый, правомерный, законный. ◊ Օրինական ամուսնություն законный брак.