[ածական]
1. Օրենքին համապատասխանող, օրինական:
2. Օրենքով նախատեսված՝ սահմանված կարգով կատարված՝ տեղի ունեցած: 0րինավոր կապ՝ ամուսնություն:
3. Ազնիվ, հարգարժան, ստոր՝ պախարակելի վարքագծի՝ արարքի անընդունակ: 0րինավոր մարդ:
4. Ոչ դատապարտելի, վայելուչ, թույլատրելի: 0րինավոր վերաբերմունք՝ վարմունք:
5. Կարգին, քիչ թե շատ լավ: Օրինավոր զգեստ՝ կահավորություն:
6. Արդարացի, օրինական, հիմնավորված, տեղին: 0րինավոր մեծարանք՝ հարգանք՝ պարծանք:
7. Հարկ եղածին պես, կարգին, լավ: Գիտելիքների օրինավոր մակարդակ: Օրինավոր կերուխում:

ա. 1. Օրինական, օրինա- պատշաճ. վավերական քթղբերյ: 2. Իրավացի, արդարացի: 3. Կարգին, կանոնավոր, վա- 1ելաւչ, պատշաճավոր, պատշաճ:

անօրեն, ապօրինի

1. ա. Законный 2. ա. Порядочный. 3. մ. Порядочно.