ֆենոմեն - բացատրություն
ֆենոմենի, [գոյական]
1. Ընդհանրապես՝ երևույթ:
2. Մասնավորապես՝ բացառիկ, արտասովոր երևույթ՝ դեպք՝ իրողություն:
3. Արտակարգ ընդունակություններով՝ ձիրքով մարդ:
4. Իդեալիստական փիլիսոփայության մեջ՝ զգայորեն ընկալվող երևույթը ի հակադրություն <<ինքնին իրի>>, որ անիմանալի է համարվում:
1. Ընդհանրապես՝ երևույթ:
2. Մասնավորապես՝ բացառիկ, արտասովոր երևույթ՝ դեպք՝ իրողություն:
3. Արտակարգ ընդունակություններով՝ ձիրքով մարդ:
4. Իդեալիստական փիլիսոփայության մեջ՝ զգայորեն ընկալվող երևույթը ի հակադրություն <<ինքնին իրի>>, որ անիմանալի է համարվում:
ֆենոմեն - հոմանիշներ
գ. Երևույթ, արտերևույթ (հզվդ.):