1)

ալիքի, [գոյական]
1. Ջրի մակերեսին բարձրացող շերտ, կոհակ:
2. Իր շարժումով կամ ձևով ջրի կոհակի նման զանգված: Քամու՝ օդի ալիք:
3. (ֆիզիկա) Տատանողական շարժում ֆիզիկական միջավայրում:
4. (փոխաբերական) Ալիքանման ծալք:
5. (փոխաբերական) Իրար հաջորդող և իրար վրա բարձրացող շերտեր (հողի, ավազի ևն):
6. (փոխաբերական) Որևէ բանի բուռն՝ ուժգին շարժում՝ դրսևորում: Ծիծաղի ալիք:
7. (փոխաբերական) Ուժգին հոսանք: Արյան ալիք:

2)

ալիքի, [գոյական] (հնացած)
1. Սպիտակ մազեր:
2. Մազեր:

1) գ. Ալյակ, կոհակ, ծփանք, վետ, հորձանք, լափ (հզվդ.), ալի (հնց.):

2) գ. Մազ (մորուքի սպիտակ մազեՐԸ1-

1) ի 1. Волна, водяной вал. 2. (փխբ.) Что-либо, напоминающее волну по движению и по форме. Բլուրների ալիքներ волны холмов. 3. Колебания в физической среде. 4. (փխբ.) О массе, потоке чего-либо, движущегося с перерывами. ◊ Իններորդ ալիք девятый вал. Ալիք առ ալիք волна за волной, вал за валом (о воде). Ալիք տալ волноваться, ходить волнами (о море, о воде).

2) ի (հնց.) 1. Седина. 2. Седины (устар. высок.).