բաժանքի, [գոյական]
1. Ընտանիքի անդամների միմյանցից բաժանվելը, բաժանություն:
2. Իրար հետ որևէ կապի մեջ գտնվող մարդկանց բաժանվելը միմյանցից:
3. Արտերի՝ հանդի ևն միմյանցից սահմանազատող գիծը:
4. Բաժանասանդղակի նշանների (սովորաբար՝ գծերի) միջև եղած տարածությունը:
5. Բաժանելը, բաժանվելը: