[ածական]
1. (քերականագիտություն) Մեկ հատ առարկա ցույց տվող:
2. (փոխաբերական) Միակ, նմանը չունեցող, բացառիկ:
3. Միայն մեկ անգամ եղած՝ կատարված:
4. [գոյական] (քերականագիտություն) Քերականական կարգ և ձև, որ ցույց է տալիս առարկայի եզակիություն:

գ. 1. (փխբ.) Անզուգական, բացառիկ, եզական (հնց.): 2. Կենտ, միեղեն (հզվդ.):

հոգնակի, բազմակի

1. ա. (քեր.) Единственный. Եզակի թիվ единственное число. 2. գ. (քեր.) Единственное число. 3. ա. Единичный, редкий, исключительный. 3. մ. Редко, в единичных случаях.