զարկել - բացատրություն
[ներգործական բայ]
1. Խփել, հարվածել, հարվածներ հասցնել: Զարկեցե՛ք, դարբիննե՛ր, կռանը սալին (Հ. Հովհաննիսյան):
2. Հրազենով կրակել՝ խփել: Զարկեց լորին՝ դիպավ ջորուն:
3. Զենքով՝ հարվածելով վնասել, վիրավորել կամ սպանել: Մեջքին երկու տեղից դաշույնով զարկել էին:
4. Զենքով որսալ: Երկու կաքավ է զարկել:
5. Ջախջախիչ հարված հասցնել, պարտության մատնել: Անակնկալ հարձակումով թշնամուն զարկեցին ու ետ շպրտեցին:
6. Ափնահարել, ափնակոծել, ալիքներով՝ հորձանքով ափին խփել:
7. Ներգործելով՝ ազդելով վնասել՝ խախտել առողջությունը, խփել: Արևը գլխին զարկել:
8. Բախել, ծեծել: Դուռը զարկել:
9. Հարվածելով հնչեցնել՝ նվագել: Ես վեր ելա ոգի առած՝ զարկի սրտիս լարերին (Ավ. Իսահակյան):
10. Հարվածելով խրել՝ վարսել՝ գամել: Մեխը պատին զարկեց:
11. Տեղավորել, դնել, զետեղել: Բանակ՝ վրան զարկել:
12. Կպցնել, դեմ տալ, դիպցնել: Շամփուր դըրին թեժ կըրակին ու զարկեցին խոր մըրափած Մըսրա-Մելքի բաց կըռնակին (Հ. Թումանյան):
13. Թեթևակի հարվածներով խառնել՝ շաղախել: Ձուն՝ խյուսը զարկել:
14. (ժողովրդական) Որևէ բան նետելով՝ արձակելով կամ հարվածելով նպատակակետին դիպցնել՝ հասցնել կամ որևէ բանի մեջ գցել: Ատրճանակով զարկեց թիրախի կենտրոնին:
15. (ժողովրդական) Ուղղություն բռնել, կտրել-անցնել:
16. Ավելացնել, գումարել:
17. Մի բանի նմանություն տալ (գույների մասին):
18. Ձևացնել:
19. Կպցնել, փակցնել:
20. Կտրել, խփել (թղթախաղի մեջ):
21. Նարդի խաղի մեջ՝ խփել:
22. [չեզոք բայ] Դիպչել, ընկնել մի բանի վրա, հասնել: Արևը զարկել Է պատին:
23. Բաբախել: Զարկում են քունքերը նրա (Ս. Տարոնցի):
24. [ներգործական բայ] Հոսանքով՝ ընթացքով տանելով՝ մի բանի խփել, ընդհարել: Ձին հեծյալին զարկեց ծառին: Ալիքները նավակը զարկեցին ժայռին:
25. [չեզոք բայ] Եղջյուրներով՝ ոտքով կամ գլխով հարվածել (կենդանիների մասին), հարու տալ, աքացի տալ, գլխով խփել:
26. [ներգործական բայ] Հատու գործիքով՝ զենքով հարվածելով՝ կտրել: Էն կարկաչուն վզիկը սուր դանակով զարկեցին (Հ. Թումանյան):
27. Ջարդել, կոտորել: Բեկը զարկում Էր շրջակա այլազզիներին (Րաֆֆի):
28. (խոսակցական) Թալանել, կողոպտել: Զարկեց մեր շեն, մեր լի Ջուղան (Հ. Թումանյան):
29. (գավառական) Շահել, օգուտ ստանալ:
30. Ուժգին հոսանքով վնասել: Կարկուտը՝ անձրևը զարկել Է ցորենը:
31. Իբրև հենարան մի բան դնել, դեմ տալ: Մեջքին երկու բարձեր զարկեց, ապա դարձավ իր հյուրին (Մ. Խե րանյան):
32. Ուժգին հոսանքով բխեցնել, ցայտել, շատրվանել: Զարկում է պերճագեղ շատրվան (Հ. Հովհաննիսյան):
1. Խփել, հարվածել, հարվածներ հասցնել: Զարկեցե՛ք, դարբիննե՛ր, կռանը սալին (Հ. Հովհաննիսյան):
2. Հրազենով կրակել՝ խփել: Զարկեց լորին՝ դիպավ ջորուն:
3. Զենքով՝ հարվածելով վնասել, վիրավորել կամ սպանել: Մեջքին երկու տեղից դաշույնով զարկել էին:
4. Զենքով որսալ: Երկու կաքավ է զարկել:
5. Ջախջախիչ հարված հասցնել, պարտության մատնել: Անակնկալ հարձակումով թշնամուն զարկեցին ու ետ շպրտեցին:
6. Ափնահարել, ափնակոծել, ալիքներով՝ հորձանքով ափին խփել:
7. Ներգործելով՝ ազդելով վնասել՝ խախտել առողջությունը, խփել: Արևը գլխին զարկել:
8. Բախել, ծեծել: Դուռը զարկել:
9. Հարվածելով հնչեցնել՝ նվագել: Ես վեր ելա ոգի առած՝ զարկի սրտիս լարերին (Ավ. Իսահակյան):
10. Հարվածելով խրել՝ վարսել՝ գամել: Մեխը պատին զարկեց:
11. Տեղավորել, դնել, զետեղել: Բանակ՝ վրան զարկել:
12. Կպցնել, դեմ տալ, դիպցնել: Շամփուր դըրին թեժ կըրակին ու զարկեցին խոր մըրափած Մըսրա-Մելքի բաց կըռնակին (Հ. Թումանյան):
13. Թեթևակի հարվածներով խառնել՝ շաղախել: Ձուն՝ խյուսը զարկել:
14. (ժողովրդական) Որևէ բան նետելով՝ արձակելով կամ հարվածելով նպատակակետին դիպցնել՝ հասցնել կամ որևէ բանի մեջ գցել: Ատրճանակով զարկեց թիրախի կենտրոնին:
15. (ժողովրդական) Ուղղություն բռնել, կտրել-անցնել:
16. Ավելացնել, գումարել:
17. Մի բանի նմանություն տալ (գույների մասին):
18. Ձևացնել:
19. Կպցնել, փակցնել:
20. Կտրել, խփել (թղթախաղի մեջ):
21. Նարդի խաղի մեջ՝ խփել:
22. [չեզոք բայ] Դիպչել, ընկնել մի բանի վրա, հասնել: Արևը զարկել Է պատին:
23. Բաբախել: Զարկում են քունքերը նրա (Ս. Տարոնցի):
24. [ներգործական բայ] Հոսանքով՝ ընթացքով տանելով՝ մի բանի խփել, ընդհարել: Ձին հեծյալին զարկեց ծառին: Ալիքները նավակը զարկեցին ժայռին:
25. [չեզոք բայ] Եղջյուրներով՝ ոտքով կամ գլխով հարվածել (կենդանիների մասին), հարու տալ, աքացի տալ, գլխով խփել:
26. [ներգործական բայ] Հատու գործիքով՝ զենքով հարվածելով՝ կտրել: Էն կարկաչուն վզիկը սուր դանակով զարկեցին (Հ. Թումանյան):
27. Ջարդել, կոտորել: Բեկը զարկում Էր շրջակա այլազզիներին (Րաֆֆի):
28. (խոսակցական) Թալանել, կողոպտել: Զարկեց մեր շեն, մեր լի Ջուղան (Հ. Թումանյան):
29. (գավառական) Շահել, օգուտ ստանալ:
30. Ուժգին հոսանքով վնասել: Կարկուտը՝ անձրևը զարկել Է ցորենը:
31. Իբրև հենարան մի բան դնել, դեմ տալ: Մեջքին երկու բարձեր զարկեց, ապա դարձավ իր հյուրին (Մ. Խե րանյան):
32. Ուժգին հոսանքով բխեցնել, ցայտել, շատրվանել: Զարկում է պերճագեղ շատրվան (Հ. Հովհաննիսյան):
զարկել - հոմանիշներ
նչբ. Հարվածել, խփել, զարնել (արևմտհ.), հարկանել (գրբ.), (բրբ.) նիգալ, վեր տալ: 2. Դիպցնել (նշանը): 3. Բախել, ծեծել (դուռը): 4. Դոփել (ոտքը), դափրել (սմբակը): 5. Դափել, դափդափել, ածել (նվագարան): 6. Գանակոծել, գանահարել, խարազանել, ձաղկնլ (մտրակով): 7. Աքացել, կցատել (աքացիով): 8. Ապտակել (ձեռքով), (ժողվրդ.) շրմփացնել, շրպպացնել (ուժեղյ, ծԱր շլլաղել (բրբ.): 9. Հնչել (զանգը, ժամացույցը). 10. Միտել, մոտել, տալ (գույնի նմանվել): 11. Բաբախել, տրոփել, թրթռալ, թափթափել, սիրտը գցել, սիրտը խփել, (բրբ.) տրըփալ, տրփտրփալ:
զարկել - հականիշներ
զարկել - ռուսերեն թարգմանություն
եցի (բրբ.) 1. Ударять, ударить. 2. Бить, 3. Разить, сражать, сразить (копьём, мечом). 4. Стука՝ стукнуть. 5. Бодать, боднуть. 6. Пригвоздить, пронзить. ◊ Զարկել-զարկվել биться.
զարկել - անգլերեն թարգմանություն
1) hit,clobber,slap on,walk into
2) bump,hammer,bash,swipe,knock down,strike at,ram into,slam into,plough into,lay about
3) impact,bang
2) bump,hammer,bash,swipe,knock down,strike at,ram into,slam into,plough into,lay about
3) impact,bang