[ածական]
1. Զգացող, զգալու ունակությամբ օժտված:
2. Նուրբ զգացողություն ունեցող, տպավորվող, նրբազգաց:
3. Ուշադիր, հոգատար, խղճով:
4. Նվազագույն ազդեցություններն արտահայտող՝ ցույց տվող, նուրբ (գործիքների, սարածների մասին): Զգայուն կշեռք:
5. (սխալ) Տե՛ս Զգալի (3):
6. (հազվադեպ) Զգացմունքներ ունենալու ընդունակ.

ա. Զգաստ, զգոն: || Դյուրազգաց, նրբազգաց, դյուրազդեցիկ, փափկանկատ, փափկասիրտ, խոհական, քնքուշ, բաբախուն, ներխոհեմ (հնց.), դյուրագորով (հզվդ.), (բրբ.) բարակասիրտ, սիրտը բարակ: Զգացական, զգացողական, զգայական:

անզգա, քարսիրտ, անտարբեր

ա. 1. Чувствительный, впечатлительный. Զգայուն երեխա чувствительный ребёнок. Զգայուն մարդ впечатлительный человек. 2. Чуткий. Զգայուն սիրտ чуткое сердце. 3. Чувствительный, точный. Զգայուն սարք чувствительный прибор.