զգացմունքի, [գոյական]
1. Մարդու ֆիզիկական ու հոգեկան զգայությունների ամբողջությունը: Զգացմունքն է գերիշխանը, խելքը նրա լոկ ծառան (Ավ. Իսահակյան):
2. Մարդու հոգեկան ուժերի՝ կարողությունների ու հատկությունների ամբողջությունը, հոգի: Տարիքով ծեր է, զգացմունքով՝ երիտասարդ:
3. Վերաբերմունք մեկի կամ մի բանի նկատմամբ: Սիրո՝ ատելության զգացմունք:
4. Հոգեկան ապրում, հույզ: Երաժիշտը նվագում է մեծ զգացմունքով:
5. Սեր: Նա չէր ուզում ոտնատակ տալ երիտասարդի զգացմունքը:
6. Տե՛ս Զգացում:
7. (հնացած) Զգացողություն:

գ. 1. Հույզ, հուզմունք, զգացում, ապրում: 2. Սեր, գորով, խանդաղատանք, գութ:

բանականություն

ի 1. Чувство, ощущение. 2. Эмоция, переживание, чувство. 3. Любовь, привязанность, влечение, увлечение. ◊ Զգացմունք գարթեցնել пробуждать чувство. Զգացմունք ունենալ՝ տածել Питать чувство. Զգացմունքների հորդում прилив чувств.