ընծայագրի, ընծայագրեր, [գոյական]
1. (իրավաբանություն) Ընծայման գիր, փաստաթուղթ, որով ընծայված գույքը հաստատվում Է ընծան ստացողի վրա:
2. Տե՛ս Հավատարմագիր:
3. Ընծայման մակագրություն գրքի՝ նկարի ևն վրա:

գ. (իրավ.) I. Նվիրագիր, ընծայաթուղթ, նվիրաթուղթ, պարգևագիր, պարգևաթուղթ: 2. Հավատարմագիր, հանձեարարագիր, հավաստագիր, երաշխավորագիր, լիազորագիր, փոխանորդագիր, հավատգիր, հավատարմաթուղթ:

գրի 1. Дарственная запись, дарственная. 2. Дарственная надпись.