թակոցի, [գոյական]
1. Թակելու՝ բախելու՝ խփելու ձայնը:
2. Թակով խփելը, թակելը:
3. Տե՛ս Թակ:
4. Մեծ թակիչ:
5. (փոխաբերական) Խփոց, բաբախում (սրտի):

ի 1. Стук. 2. Побои, трёпка. 3. տե՛ս Թակում։ 4. տե՛ս Թակիչ 1 նշան.։