ժամավորի, [գոյական] (եկեղեցական)
1. Ժամ՝ եկեղեցի՝ ժամերգության գնացած մարդ:
2. Տվյալ եկեղեցու հաճախորդ՝ ծխական:

ի (բրբ.) Лицо, отстоявшее церковную службу.