1)

լարի, [գոյական]
1. Առավել կամ պակաս հաստությամբ թել՝ առասան զանազան նյութերից՝ ձգված որևէ առարկայի երկու մասերի միջև, փոկ: Ճախարակի լար:
2. Առաձգական թել (մետաղից, ջլից, աղիքից ևն) զանազան նվագարանների վրա կամ մեջ, որ տատանվելով ձայն է հանում: Ջութակի՝ դաշնամուրի լար:
3. Նվագարանի լարերը որպես երգի՝ երաժշտության աղբյուր, երաժշտություն: Ականջ դիր ջութակի լարերին:
4. Թենիսի թևճակի վրա հյուսված թել՝ առասան:
5. Աետաղյա թել, որ օգտագործվում է որպես հաղորդալար, մետաղալար:
6. Հեռախոսի կամ հեռագրի հաղորդալար, հեռախոսային կամ հեռագրական գիծ:
7. (կենդանաբանություն) Նույնն է Թիկնալար:
8. (մաթեմատիկա) Որևէ կոր գծի կամ մակերեսի երկու կետերը միացնող ուղիղ (խորդա):
9. (պատմական) Աղեղի երկու ծայրերին ամրացված ու պիրկ կերպով ձգված առասան, աղեղալար:
10. (մասնագիտական) Որոշ գործիքների երկու մասերի միչև ձգված առասան՝ փոկ, որը պրկելով ձգում են գործիքի համապատասխան մասերը: Սղոցի լար:
11. Որմնադրի՝ հողաչափի՝ ատաղձագործի ևն հարմարանք՝ երկար առասանով՝ ուղիղ գիծ քաշելու կամ ուղիղ գիծը որոշելու համար:
12. Տե՛ս Լարօձ:
13. (փոխաբերական) Հոգու՝ սրտի նվիրական զգացմունք (զգացմունքներ): Այդ խոսքերը նրա հոգու քնքուշ լարերին դիպան:
14. Նույնն է Լարվածք:
15. (փոխաբերական) Երանգ, շեշտ (խոսքի, ձայնի):
16. [ածական] (փոխաբերական) Բարակ, նուրբ:

2)

Տե՛ս
Պայ:

գ. 1. Թել, առասան, պարան, չվան, քուղ: 2. Հաղորդալար: 3. Մետաղալար: 4. Աղի: Սիմ:

ի 1. Шнур, бечёвка. 2. Провод, проволока. 3. Струна. 4. (հնց.) Мера длины. 5. Тетива. 6. (երկրչ.) Хорда. 7. Отвес. Տ. (կզմխս.) Хорда, спинная струна. ◊ Լարի բերել՝ գցել настроить, наладить. Լարից ընկնել расстроиться, разладиться (разг.).