ծակող - բացատրություն
1. [ենթակայական դերբայ] Ծակել -ի:
2. [ածական] Ծակելու հատկություն ունեցող, ծակելու ունակ՝ ընդունակ:
3. Ծակոց պատճառող:
4. (փոխաբերական) Սուր, թափանցող (հայացքի՝ աչքերի մասին):
5. (փոխաբերական) Կսկծեցնող, կսկիծ պատճառող (ցրտի՝ շոգի՝ ցավի ևն մասին):
6. (փոխաբերական) Խայթող, խոցող, վիրավորող (լեզվի՝ արտահայտության՝ խոսքի մասին):
2. [ածական] Ծակելու հատկություն ունեցող, ծակելու ունակ՝ ընդունակ:
3. Ծակոց պատճառող:
4. (փոխաբերական) Սուր, թափանցող (հայացքի՝ աչքերի մասին):
5. (փոխաբերական) Կսկծեցնող, կսկիծ պատճառող (ցրտի՝ շոգի՝ ցավի ևն մասին):
6. (փոխաբերական) Խայթող, խոցող, վիրավորող (լեզվի՝ արտահայտության՝ խոսքի մասին):