[ներգործական բայ]
1. Մեկի արարքները՝ պակասությունները ևն ծաղրանքով ներկայացնել, մեկին ծաղրանքի ենթարկել:
2. Սեկին ձեռ առնել, կատակով մեկի վրա ծիծաղել և ծիծաղել տալ:
3. Վիրավորական՝ արհամարհական վերաբերմունք ցուցաբերել, հեգնական՝ վիրավորական արտահայտություններ՝ խոսքեր ասել: Դուք ծաղրում եք ազատասեր զգացմունք (Հ. Հովհաննիսյան):
4. Ծաղր ու ծանակով անարգել՝ անպատվել: Բռնաբարեցին ու ծաղրեցին նրա սուրբ ամոթխածությունը: (Ի. Բերել):
5. (փոխաբերական) Բանի տեղ չդնել, արհամարհեր: Հսկան ծաղրանքով լսեց նրա սպառնալիքները: (ժողովրդական հեքիաթից):
6. (փոխաբերական) Չար կատակ անել, որևէ բանի խաբուսիկ տպավորություն ստեղծելով մեկին հուսախաբություն՝ ցավ պատճառել՝ վշտացնել: Կարծես թե բախտը ծաղրելով կամեցավ մի օր ինձ Էլ փայփայել (Հ. Հովհաննիսյան):
7. (փոխաբերական) Արհամարհելով՝ իրենից թույլ՝ անարժան համարելով խրոխտալ: Նորվեգական վես դրոշակները երկինքն են ծաղրում (Շեքսպիր):
8. Տե՛ս Ծաղրվել:

նբ. Ծիծաղել (մեկի վրայ, հեգնել, խնդւպ. կատակել, կատակաբան ել. երգիծել, ծաղրաբանել, ծանակել, այպ անել, խայտառակել, ծաղրուծանակել, ծաղր ու ծանակի ենթարկել, (քէնց.) անգոսնել, մորոսել, մկթալ, կասակերգել, կատակերգակ ել, կատակերգկել, կատակերգսակել, (ժողվրդ.) ձեռք առնել, տնազ անել, (բրբ.) ժնգռնել, ժնգռտալ, թսանել, բրքզալ, տնազել, ման անել, մատի վրա առնել (խաղացնել), ականջի տակը քորել, թառանա առնել, տաետինը առնել, քիթն ի վեր քացախ փչել, քթիցը բռնել, քթին բուրվառ տալ, քրքզի տալ, ձեռքերը չափ տալ:

փառաբանել

եցի 1. Высмеивать, высмеять, осмеивать, осмеять, засмеивать, засмеять, вышучивать, вышутить. 2. Трунить, подтрунивать, подтрунить. 3. Иронизировать. 4. Насмехаться, издеваться, глумиться.