[ածական, գոյական]
1. Ուրիշին ձայնակցող:
2. (փոխաբերական) Մեկի կարծիքին՝ խոսքին հետևող՝ համաձայն:
3. (լեզվաբանություն, հնացած) Հնչումով՝ ձայնով իրար մոտ՝ նման (հնչյունների մասին):

ա. 1. Միաբան, համաձայն, համակարծիք, (հնց.) հնչակից, համաձայնակից, խռս աո վանակից: 2. Երգակից, նվագակից: 3. Տես Բաղաձայն:

1. ա. Подголосочный. 2. գ. Подголосок, втора. 3. գ. Подпевала. 4. ա. (լեզվբ.) Чередующийся (о звуках). ◊ Ձայնակից հնչյուններ Чередующиеся Звуки. Ձայնակից լինել подпевать.