[գոյական]
1. Ճամարտակելը:
2. Ճամարտակ լինելը, ճամարտակի հատկությունը:
3. Ճամարտակելով ասածը՝ խոսածը, ճամարտակ խոսք:

գ. Ճոռոմաբանություն, ճոռոմախոսություն, մեծախոսություն, մեծաբանության, պ ո ռոտա խոա ւթյ ուն լեզվագարություն, պոռոտաբանություն, սնապարծություն, պարծենկոտություն, (հզվդ.) կոկոզաբանություն, կոկոզանք, ճոռաբանություն, հորդաբանություն, խրոխտանք, խրոխտություն, հոխորտանք, հոխորտաբանություն, հոխորտախոսություն, ջարդ-ջուրդ (բրբ.):

թյան Разглагольствование, фразёрство.