մահաբույր - բացատրություն
[ածական]
1. Մահվան հոտ տարածող, մահաշունչ, մահատարած:
2. (փոխաբերական) Չափազանց թույլ՝ աղոտ, այնպիսին, որ մահվան տպավորություն է թողնում: Լուսամուտից մի նվազ, մահաբույր լույս Էր թափանցում ներսը (Ս. Այվազյան):
1. Մահվան հոտ տարածող, մահաշունչ, մահատարած:
2. (փոխաբերական) Չափազանց թույլ՝ աղոտ, այնպիսին, որ մահվան տպավորություն է թողնում: Լուսամուտից մի նվազ, մահաբույր լույս Էր թափանցում ներսը (Ս. Այվազյան):