[ածական]
1. Կարող, ընդունակ:
2. Հմուտ:
3. Տարող, իր մեջ պարփակելու՝ տանելու՝ պարունակելու կարողություն ունեցող:

ա. Ընդունակ, կարող: ) աէՍ

անկարող

ա. Умелый. ◊ Ունակ լինել уметь.