ջանքի, [գոյական]
1. Որևէ բանի համար անհրաժեշտ մտավոր, ֆիզիկական ու հոգեկան լարում, ճիգ:
2. Աշխատանքի համար գործադրված եռանդ՝ ուժ՝ ճիգ:
3. (փոխաբերական) Ձիրք, շնորհք, տաղանդ: Ոսկեզօծել է բազում շահերի քո շահիրական ջանքը Ֆիրդուսի (Ե. Չարենց):
4. Նեղություն, մարմնական՝ հոգեկան՝ մտավոր չարչարանք: Սրա ասածի մեջ շատ կար հող, արյուն, քրտինք ու ջանք (Դ. Դեմիրճյան):

գ. ճիգ, փույթ, եռանդ, աշխատանք, ջան (հնց.):

ի 1. Усилие, старание. 2. (հզվդ.) Талант. ♢ Ջանք անել՝ գործ դնել՝ թափել прилагать, приложить старания, усилия.