[չեզոք բայ]
1. Սարսափել, զարհուրել:
2. Վախից՝ բուռն հուզմունքից ևն փշաքաղվել:
3. Քնած տեղից վախեցած վեր թռչել:

1. նբ. Սահմռկեցնեի ապշեցնել: Ահաբեկեւ, սարսափեցնել, վախեցնել, սոսկացնել, ահագնել (Բզվդ.): 2. չբ. վախենալ, զարհուրել, սարսափել, սասանվել, սոսկալ, ահաբեկվեւ, քստմնել քասքնել, զահանդել, սարսափահար ւինել. վեր թռչել (քնի մեջ), վախ զգալ, գլուխը կպչել: Փշաքաղվեի Երնաւհեւ:

եցի Ужасаться, ужаснуться.