տանձիկի, [գոյական]
1. (նվազական) Տանձ -ի: Փոքր տանձ:
2. (լեզվաբանություն) Հնչյունների ռնգայնությունը որոշելու գործիք:
3. Խաղաթղթի տանձանման կամ սրտանման նիշ, փոսիկ:

գ. Ագռավ, սևատ, մաչա (խաղաթզյծի):