[չեզոք բայ]
1. Նեղություն՝ զրկանք կրել, չարչարվել: Տառապում էր էդ խեղճ ժողովուրդը հոգնաբեկ (Ե. Չարենց):
2. Վիշտ՝ ցավ կրել, հոգեկան վշտից՝ ցավից տանջվել, ծանր հոգեկան ապրումներ ունենալ: Հայոց վշտի մեծ ծովի մեջ տառապում է իմ հոգին (Հ. Թումանյան):
3. Ֆիզիկապես տանջվել՝ չարչարվել, չարքաշ կյանք վարել: Ռամիկը... կտառապեր արքաներու, իշխաններու... շահի համար անհագ, անկուշտ (Ավ. Իսահակյան):
4. Որևէ հիվանդություն ունենալ, որևէ հիվանդությամբ մշտապես հիվանդ լինել: Թոքախտով՝ դեղնախտով տառապել:
5. (փոխաբերական) Որևէ բացասական հակում ունենալ, որևէ թուլություն՝ մոլություն ունենալ: Նա տառապում է ալկոհոլիզմով և խաղամոլությամբ:
6. Ֆիզիկական ցավ զգալ: Միքայել... տառապում էր ցավերից (Շիրվանզադե):
7. (փոխաբերական) Սիրո բուռն՝ անհաղթահարելի զգացում ունենալ, տանջվել մեկի սիրով: Նա ուզում էր, որ մեկը տառապեր իր համար, չքներ, չուտեր, հանգիստ չունենար:
8. (փոխաբերական) Որևէ թերություն ունենալ, աչքի ընկնել որևէ բացասական բանով: Քաղաքը տառապում է կեղտոտությամբ:

չբ. Տանջվել, չարչարվել, կեղեքվել, նեղվել, տվայտել, նեղություն կրել, (ժողվբդ.) հոգին դուրս գալ, հոգեհան լինել, ցավ քաշել, հալումաշ լինել, կյանքը կես լինել, ծուխը քթիցը դուրս գալ, տչքումը մազ բուսնել, աչքումը մազ կանաչել:

եցի. 1. Страдать, выстрадать, пострадать, терзаться, исстрадаться. 2. Страдать (болезнью, недостатком и т. д.).