ցավի, [գոյական]
1. Մարմնական ցավագին զգացում՝ վերքի, հիվանդության ևն պատճառով:
2. (ժողովրդական) Հիվանդություն:
3. Վիշտ, հոգեկան տառապանք:
4. (փոխաբերական) Հոգս, մտահոգություն:
5. (փոխաբերական) Պատուհաս, փորձանք, չարիք:
6. (եղանակավորող բառ) Արտահայտում է զայրույթ՝ սրտնեղություն մեկի նկատմամբ: - Ցա՞վ, ամոթը երեսդ բռնի (Հ. Մաթևոսյան):

խինդ

ի 1. Боль. 2. Болезнь, недуг. 3. Родовые муки, схватки. 4. (փխբ.) Горе, скорбь. 5. (փխբ.) Забота. 6. (փխբ.) Напасть, беда, злоключение, горе. ♢ Ցավ է (ինձ, քեզ) համար беда для меня (тебя). Ցավ ի սիրտ к сожалению. Ցավ իմացող сострадательный, участливый. Ցավ հայտնել сожалеть. Ցավ ու դարդ горе и заботы. Ցավ պատճառել՝ տալ причинять, причинить боль. Ցավ ա կրակ горе и напасть. Ցավ ու չոռ хворь, хвороба. Ցավ ու տես чтоб тебе подавиться! Ցավ քաշել 1) хворать, 2) переносить родовые муки, мучаться родами. Ցավդ առնեմ՝ տանեմ милый, дорогой. Ցավը բռնել է 1) начались родовые схватки, 2) началась боль, 3) болеть, заболеть. Ցավերը թափել մեկի առջև изливать, излить душу. Ցավի մեջ ընկնել попасть в беду. Ցավի տեր обременённый заботами. Ի՞նչ ցավս է какое моё дело! Մեկի ցավը քաշել заботиться о ком-л.