ռադիոյի, [գոյական]
1. Տարածության մեջ առանց հաղորդալարերի տարածվող Էլեկտրամագնիսական ալիքների հաղորդումն ու
ընդունումը՝ հեռվից ազդանշաններ, հնչյուններ, պատկերներ ևն հաղորդելու նպատակով:
2. (խոսակցական) Նույնն Է՝ Ռադիոընդունիչ:
3. (խոսակցական) Նույնն Է՝ Ռադիոհաղորդում:
4. (խոսակցական) Նույնն Է՝ Ռադիոբարձրախոս:

գ. Ձայնասփյուռ (արևմտհ.): Բարձրախոս, ռադիոբարձրախոս; Ռադիոընդունիչ:

յի Радио.