[չեզոք բայ]
1. Քրտինքով պատվել, քրտինքի կաթիլներով պատվել:
2. (փոխաբերական) Ապակու կամ այլ առարկաների վրա գոլորշու սառչող կաթիլներ գոյանալ:
3. (փոխաբերական) Անհարմար՝ նեղ վիճակում լինել, անհարմարությունից՝ քաշվելուց քրտինքով պատվել: Գիքորը շփոթվեց, քրտնեց (Հ. Թումանյան):
4. (փոխաբերական) Հարցին՝ խնդրին ևն պատասխան չգտնել, չկարողանալ պատասխանել, դժվարության առջև կանգնել: Լավ Է, երբ դասախոսի մոտ երես առած ուսանողը քրտնում Է:
5. (փոխաբերական) Քրտինք թափել, ջանասիրաբար և դժվարին աշխատանք կատարել, լարված աշխատել: Թող քրտնի, որ մի քիչ բարակի (Ս. Խանզադյան):

չբ. Քրտնակալել, քրտնւահւարեյ, (հզվդ.) քրտնփչել, քրտնկոխել, քրտնահար լինել, քրտնախաշ լինել, քրտինքի մեջ լող ալ, քրտինքը աչքերը կապել, (բրբ.) ջղբջղբալ, ջղյբջղյբնոտալ:

եցի Потеть, вспотеть, пропотеть. ◊ Ոչ քրտնում է, ոչ ցամաքում лежит на боку да глядит за реку.