[ածական]
1. Բացարձակ իշխանությամբ և իրավունքներով օժտված, ինքնակալ:
2. Միահեծանության վրա հենված:
3. (փոխաբերական) Ինքնակամ, ամեն ինչ միայն իր կամքի համաձայն տնօրինող, ոչ ոքի հաշվի չառնող: Միահեծան դիրեկտոր:

1. գ. ա. Ինքնակալ, ինքնիշխան. միապետ, վեհապետ, արքա, կայսր, թագավոր, շահնշահ, միայնապետ (հզվդ.), (հնց.) մեեիշխան, միագլխապետ: 2. ա. մ. Բացարձակ, անսահմանափակ: 3. Միապետական, մենատիրական, ինքնակալական: 4, մ. Տիրաբար, բացարձակորեն, բացարձակաբար:

ա. Самовластный, единовластный, единодержавный, автократический.