[ածական]
1. (փոխաբերական) Պատճառի ու հետևանքի միջև եղած կապը՝ հարաբերությունը ցույց տվող՝
արտահայտող, պատճառականություն արտահայտող: Երևույթների պատճառական կապ:
2. (քերականագիտություն) Պատճառի իմաստ ունեցող, պատճառ արտահայտող՝ ցույց տվող: Պպատճառական շաղկապ:
3. (հնացած) Պատճառաբանված:

ա. Պատճառաբանական, պ ա աճա ռա վո բ (Ո զվդ.):

ա. 1. Причинный, каузальный. 2. (քեր.) Каузальный. ♢ Պատճառական (կերպի) ածանց(ներ) каузативный(ые) инфикс(ы) или суффикс(ы). Պատճառական (կերպի) բառեր каузативные глаголы.