[գոյական]
1. (փիլիսոփայություն) Օբյեկտիվ աշխարհի երևույթների կապի և փոխադարձ պայմանավորվածության ձև, որ արտահայտում է մեկ երևույթի անհրաժեշտորեն ունեցած պայմանավորվածությունը մի այլ երևույթով:
2. Պատճառական սեռ՝ կերպ (որպես քերականական կարգ):
3. Պատճառական բնույթ:

թյան Причинность, каузальность.