[ածական]
1. Պատիվ՝ հարգանք ունեցող՝ վայելող, պատվական: Պատվավոր մարդ՝ ծերունի:
2. Որոշ կարգի վաստակների՝ ծառայությունների համար որպես պատիվ տրվող՝ մատուցվող տրամադրվող: Պատվավոր կոչում՝ նշան:
3. Իբրև պատվի արտահայտության եղանակ՝ միջոց ծառայող: Պատվավոր կեցվածք՝ շարք՝ տողան:
4. Ի նշան պատվի ընտրվող: Պատվավոր անդամ՝ նախագահ՝ նախագահություն:
5. Պատիվ բերող, պատվաբեր: Պատվավոր գործ՝ հանձնարարություն:
6. (փոխաբերական) Սրբազան, նվիրական: Պիտի ճանապարհ ցույց տաք մեր պատվավոր պարտքը կատարել կարողանալու համար (Մուրացան):
7. (փոխաբերական) Հանդիսավոր, տոնական, շքեղ: Պատվավոր զգեստավորություն:

ա. 1. Պատվարժան, (արգելի, հարգարժան, պատվական, պատվելի, պատկառելի, արժանապատիվ, մեծապատիվ, մեծարգո, արգո, հարգո, մեծահարգ, (ձզվդ.) բազմապատիվ, ճոխապւաոիվ, հոգնապատիվ, հոգնամեծար, բազմամեծար: 2. Պատվաբեր, ազնիվ: Պարկեշտ:

անպատիվ, պատվազուրկ

ա. Почётный. ♢ Պատվավոր անդամ почётный член. Պատվավոր նախագահություն почетный президиум.