[ածական]
1. Բոլոր անհրաժեշտ պատրաստությունները տեսած, լիովին նախապատրաստված, որևէ բանի համար պատրաստված: Կառքը պատրաստ Էր մեկնելու:
2. Ավարտված, ավարտուն, պատրաստի վիճակի բերված: Պատրաստ գորգ՝ առարկա:
3. Տրամադիր, որևէ բանի հակամետ՝ հակված: Նա պատրաստ Է մեզ հետ ճանապարհորդելու:
4. Հնարավորություն՝ կարողություն՝ անհրաժեշտ ունակություն ունեցող: Նա պատրաստ Է խոսել Հասմիկի հետ ժամերով (Ն. Զարյան):
5. Առձեռն, անմիջականորեն առկա՝ տրամադրության տակ եղող: Պատրաստ փղ: Դու չպետք Է օգուտ քաղեիր քո ձեռքում ունեցած իշխանությունից ու պատրաստ զորքերից (Մուրացան):
6. Անհրաժեշտ պատրաստականություն՝ հմտություն՝ փորձ և գիտելիքներ ունեցող: Նա արդեն լիովին պատրաստ մասնագետ Է:
7. Գործածվում է որպես հրամայական բառ՝ մի բանի համար պատրաստվելու, պատրաստ վիճակ ընդունելու հրամանի նշանակությամբ:
8. Որևէ բանի ենթարկվելու նախադրյալներ ունեցող: Շնչեղ խուլերից շփականի անցնելու համար ամենից ավելի պատրաստ է պ - շփականը (Հ. Աճառյան):

ա. 1. Ավարտուն, պատրաստի, տրամադրելի, կազմ, կազմ և պատրաստ: 2. Հոժարակամ, պատրաստակամ, հոժարամիտ, բարեհոժար, տրամադիր, հակամետ, (հնց.) բարեւհորդոր, քաջահոժար, քաջահորդոր:

անպատրաստ

1. ա. Готовый. 2. մ. Наготове. 3. մ. С готовностью. ♢ Պատրաստ ու կազմ, Կազմ ու պատրաստ в полной готовности, наготове.