պատրաստաբան - բացատրություն
պատրաստաբանի, պատրաստաբաններ, [գոյական, ածական]
Խոսքը միշտ պատրաստ, խոսքը բերանին, առարկելու՝ պատասխան տալու՝ հանպատրաստից խոսելու ընդունակ (մարդ):
Խոսքը միշտ պատրաստ, խոսքը բերանին, առարկելու՝ պատասխան տալու՝ հանպատրաստից խոսելու ընդունակ (մարդ):
պատրաստաբան - հոմանիշներ
ա. Պատրաստաւխոս;