պատրույգի, [գոյական]
1. Քուղ՝ թել կամ ժապավեն, որ դնում են լապտերի՝ լամպի՝ նավթավառի ևն պատրուգակալի մեջ և վառում:
2. Դյուրավառ քուղ՝ որևէ բան հեռվից բոցավառելու՝ բռնկելու համար:

գ. Բուծին, (հնց.) լոլցան, լուցանելիք, փիլթա (բրբ.):

ի Фитиль.