1)

պարանի, [գոյական]
1. Կանեփի կամ այլ կարգի ամուր թելի մի քանի տակ ոլորած կամ հյուսած առասան՝ զանազան բաներ կապելու և տնտեսական տարբեր գործածությունների համար, թոկ, չվան, ճոպան:
2. Կաշվե փոկ:
3. Ծայրին օղակ ունեցող թոկ, որ նետելով գցում են թշնամու կամ որսի վիզը՝ եղջյուրներին ևն:
4. (հնացած): Երկարության չափ, որ օգտագործվում էր հողաչափության մեջ:
5. (փոխաբերական) Որևէ բանի շատ բարակ պարանի նման երկարորեն ձգվող շերտ՝ հետք ևն: Ժայռից ի ժայռ ձգած արյան կարմիր պարան (Կ. Սիտալ):

2)

միայն՝
Տե՛ս
1. Պարան գալ:
2. Պարան տալ:
3. Սիրտը պարան տալ:

գ. Չվան, ճոպան, թոկ, լար, առասան, կառան, մալուխ (Խստ), ապարում (վրանի) : պարուսան (ուղտի ), կեմ, ճով I քխոտիՀ, սիրա (մազի, ււեզիյ, խեղդ, խեղդան, խեղդ ալար (կախելու, խեղդվելուԼ քուղ (բրբ ) (բարակ):

ի 1. Верёвка. 2. Ремень. 3. (հնց.) Аркан. ♢ Պարանը վզին՝ վիզը գցել 1) удушать, удушить, 2) удавливаться, удавиться, удушаться (прост.), удушиться, 3) теснить, притеснять. Պարանին ցախ չդնել нельзя полагаться, положиться (на кого-л.)