պարզասերի, պարզասերներ, [գոյական, [ածական]
1. Պարզություն՝ շիտակություն՝ անկեղծություն սիրող:
2. Պարզություն՝ հասարակ վերաբերմունք՝ վարմունք սիրող:
3. Պարզություն՝ որոշակիություն սիրող:
4. Պարզասիրություն արտահայտող՝ պարունակող:

ա. 1. Прямой. 2. Простой.